Przez wiele lat zarzucano mi i dalej sie zarzuca, że tylko krytykuję polski tenis stołowy.
Co ciekawe zarzucali mi to z reguły, ci którzy byli u władzy PZTS-u lub mieli wpływy, czy profity wynikające z współpracy z tą przecież potrzebną organizacją.
Potem, gdy znaleźli się poza strefą wpływów raptem wszystko się zmieniało.
Dostawałem ciekawe materiały – z reguły negatywne na temat władz PZTS-u – popierano działalność portalu, namawiano do powrotu do kraju, zachęcano do większej aktywności itp, itd.
I odwrotnie ludzie z wcześniejszej opozycji, którzy mnie popierali, potem do dostaniu sie do władzy szybko o nas zapominali.
Zrywali kontakty, nie chcieli współpracy. Okazywało się, że to co mówili przed nie było tym samym, co po.
W skrajnych sytuacjach hejtowali, kłamali, manipulowali na mój, nasz temat, a nawet chcieli sprawy rozstrzygać w sądzie.
I tak np. przepadł pomysł pomocy w dystrybucji przez PZTS pierwszych w historii polskiego tenisa stołowego szkoleniowych kaset video, które opracowałem, nagrałem i wyprodukowałem właściwie samodzielnie. Dziekuję jeszcze raz przy tej okazji Ani Januszyk i Maćkowi Zakrysiowi za pomoc wtedy. Luckowi nie podziękuję… Choć mu wybaczyłem to trudno taki tekst zapomnieć.
Tak też przepadł pomysł wsparcia napisania przeze mnie podręcznika do tenisa stołowego, który jakiś czas temu za kedencji jednego z przezesów złożyłem. Podręcznika, a nie czegoś w stylu poradnika tenisa stołowego dla działkowicza, eseju, czy stylu lub rozprawy filozoficznej.
Mieszanie życia doczesnego z wiedzą w jakiejś konkretnej dziedzinie, filozofią, religią i własnymi teoriami na życie pachnie. No właśnie czym według was?
Ale może niektórzy tego potrzebują?
Ja na pewno nie.
Przykładów zaniechania, braku dobrej woli, czy zwykłego ignoranctwa można mnożyć.
Ci którzy wcześniej powoływali sie na nasz portal, występowali w nim, czy publikowali potem będąc gdzieś tam na górze (choć co to za góra) z tego samego portalu szydzili, wyśmiewali, a w lepszych wypadkach nazywali go stronką, czy blogiem.
Podważano też (tak, tak nie byleś pierwszy) często moją polskość, patriotyzm i wyzywano od polskich Niemców.
Tymczasem moje obydwie córki płynnie piszą o czytają po polsku, nad ich łóżkami wisi tekst polskiego hymnu, chodzą na polskie msze, zwiedziły juz m.in obóz koncentracyjny w Oświęcimiu, muzeum hymnu polskiego, starsza córka pisze za 2 lata maturę z języka polskiego w Niemczech, a obydwie mówią że jednak Polska to Polska. Choć urodzone w Niemczech.
Zapewniam, że mało polskich rodzin w Niemczech dba o polskość tak jak my.
Ci zresztą, co nas znają z naszych pobytów Polsce wiedzą o czym piszę.
Wracając do tematu.
Z reguły z opowiadań naszych oponentów opowiadań wynikało, że i tak portalu nikt nie czyta. Więc czym się tu przejmować.Po czym się okazywało, że go wszyscy czytają.
Rzecz prosta – wykorzystywali portal i jego wpływ dla swoich celów. Traktowali go jako dźwignię do góry, gdy chcieli awansować . Lub obijali go jak byli sami u żłobu.
Dowód: w czasie gdy najprawdopodobniej zhakowano poprzednią wersję portalu tuż przed ówczesnymi wyborami nikt z nich nie pomógł.
Oto lista darczyńców portalu, gdy potrzebowaliśmy pomocy:
Czy znajdziecie tu kogoś z tzw. ówczesnej lub dzisiejszej wierchówki..?
Czy to czegoś nie mówi?
Byliśmy solą w oku dla władzy, lub środkiem do jej zdobycia.
Jednak tutaj dochodzimy do sedna.
Najważniejsze jest to, że jesteśmy nadzieją i może skarbnicą wiedzy dla pragnących uczyć się tej jakże wspaniałej dyscypliny sportu.
I tak jest do dzisiaj…
Choć – jak to nazywam dzisiaj – portal jest w fazie bardziej przypominającym stan czuwania, niż online.
Ciągle mnie jednak – nawet teraz – zaskakuje jego siła oddziaływania na polski tenis stołowy.
Myślę sobie, że ludzie potrzebują takich portali jank time-out, bo po zachłyśnięciu się blogami społecznościowymi tęskno im do większego spokoju, refleksji i dowiedzenia się czegoś konkretnego o swojej ukochanej dyscyplinie sportowej.
Te wszystkie reklamy, linki, zdjęcia na blogach społecznościowych to istna katafonia i chaos, gdzie aż oczy bolą od tego wszystkiego.
Nie wiadomo, gdzie co można napisać, jak zareagować, czy w ogóle się poruszać po mnogości funkcji, czy opcji.
Newsy tam to z reguły krótkie, płytkie relacje z tego, czy innego wydarzenia dla kogoś tam ważnego.
Mało w tym głębi, czy refleksji własnej, może najwyżej jakiś ciekawszy przedruk czegoś tam.
Zachęcam do bardziej głębszego przekazu, gdzie się człowieku na dłużej zatrzymasz przy sobie, przy innych.
A nie zdjęcie, parę słów i oczekiwanie na like. Czyli krótko, szybko, jak najbardziej dosadnie.
Czy może jednak za łatwo, czy za prosto..?
Zarzucają mi od lat, ci którzy – jak wspomniałm wyżej – są u tzw. władzy, że piszę często krytycznie o polskim tenisie stołowym.
Tak, piszę, bo się wiele rzeczy mi się nie podoba.
Tylko, że ja piszę to konsekwentnie niezależnie od tego, czy mój były kolega, trener, czy przyjaciel jest np. prezesem, czy nie.
Bo tak naprawdę nie interesuje mnie to kto jest u władzy.
Robię to też i w Niemczech, ale ze względów kulturowych, językowych więcej na zasadzie osobistych kontaktów, czy znajomości.
Spokojnie – też popełniają sporo błędów i niesłychanie ciężko jest się przebić ze swoim przekazem, gdzie parę milionów ludzi gra w tenisa stołowego.
Jednocześnie próbuję współpracować i np. po otwartym liście do władz tenisa stołowego ważnego pingpongowo landu Niedersachsen (tu mieści się m.in jeden z nielicznych ośrodków przygotowań olimpijskich z siedzibą w Hannoverze), gdzie skrytykowałem w wielu punktach system dostałem zaproszenie na spotkanie z władzami landu oraz list gratulacyjny za dokonania…
Ciekawe, czy coś takiego dostanę z Polski? Nie liczę na to.
Chociaż jest jaskółka w Opolu w tamtejszym OZTS-e za sprawą p. Marii Kały.
To za jej inicjatywą wspieramy jako portal i sklep ustefiego tamtejszy związek.
Czyli może nie jest ze mną, z nami aż tak źle?
Piszę to co myślę i będę zawsze tak robił.
Ale jak jak trzeba pochwalić to pochwalę lub skrytykuję.
Zarzuca mi też wiele osób (z regułu, ci w których to interesy godzi), że od lat udostepniam łamy panu Krzysztofowi Piwowarskiemu.
Zaznaczam, że nie popieram wszystkiego, co pan Krzysztof pisze. Zdarzało się też – jak pan Krzysztof wie – że niektóre z tekstów nie puszczałem, bo się z nimi fundamentalnie nie zgadzałem lub nie odpowiadała mi forma przekazu.
Jednak cenię pana Krzysztofa za odwagę i pewną kreatywność.
Zabawne jest też to, że ci którzy uważają, że nie powinienem pana Krzysztofa dopuszczać do głosu ( a jest ich wielu) jednocześnie są oburzeni cenzurowaniem newsów przez Facebook-a.
Siłą tego portalu jest wolność słowa, bo jak wiemy to podstawa wolnego społeczeństwa i demokracji.
W czasie ostatnich moich licznych rozmów z różnymi osobami chciałbym zaproponować nastepujące tematy moich nastepnych artykułów.
Zresztą niektóre z nich zaproponowałem jednemu z trenerów, który prowadzi takie szkolenia w Polsce.
1.Pedagogika w treningu tenisa stołowego. Ten temat już zacząłem swojego czasu.
2.Gry i zabawy – jako fundamenty wyczynowego tenisa stołowego. Rola i znaczenie.
Broszura szkoleniowa pt. Gry i zabawy w tenisie stołowym | Sprzęt do tenisa stołowego – uStefiego.pl
3. Dlaczego Niemcy zdominowaly tenis stołowy w ostatnich latach, dekadach?
I tutaj coś zacząłem…
5. Chiński kompleks. Też już publikowałęm na ten temat. Chciałbym to jednak rozwinąć.
6.Dlaczego tylko jeden program?
W Polsce są prowadzone szkolenia i warsztaty przez Jerzego Grycana. I dobrze.
Ale może też dać szansę innym?
Zbyszek Stefański
Portal www.time-out.pl powstał w głowie 2 osób Zbyszka Stefańskiego i Rafała Kurowskiego. Nie udało mi się ustalić dokładnej daty rozpoczęcia naszej działalności. ale po kolei....
Czytaj więcej
Dodaj komentarz