Jaki kraj taki obyczaj, cz.1

z cyklu Polak i Polka potrafi i potrafi

Dzisiaj odbierając młodszą córkę z obozu kadry Niemiec spotkałem w Düsseldorfie panią Elę Madejską.

To zasłużona dla polskiego tenisa stołowego trenerka różnych kadr narodowych naszego kraju.

Przez ostatnie 16 lat pełniła obowiązki trenerki kadry narodowej osób niepełnosprawnych.

By ją na końcu potraktować jak zużytą koszulkę z napisem s…….j.

A może zapomniałem?

Było jakieś oficjalne pożegnanie?

Pani Ela: po zwolnieniu nie wiedziałam, co robić dalej. Przez jakiś czas około roku czułam się odsunięta na boczny tor. Ale ja przecież ciągle się czuję na siłach dalej pracować i przekazywać swoje doświadczenie innym.

W międzyczasie dowiedziałam się, że Niemiecki Związek Tenisa Stołowego ogłosił konkurs na stanowisko trenera kadry narodowej tego kraju. Zgłosiłam się, przyjechałam na rozmowy. Powiedziałam i pokazałam, co umię i wróciłam do domu. Po krótkim czasie zadzwonił telefon z propozycją objęcia stanowiska trenerki kadry osób niepełnosprawnych w kategoriach młodzieżowych. Nie przeszkadzało im nawet, że nie znam języka niemieckiego. Póki co posługuję się angielskim – opowiada

Próżno szukać  informacji o zatrudnieniu przez naszych zachodnich sąsiadów pani Eli na stronie PZTS-u. Przecież to dobra reklama polskiego tenisa stołowego.

Skoro taka potęga jak Niemcy zatrudnili Polkę….

I tak to Niemcy korzystają z naszego dorobku.

Jaki kraj taki obyczaj.

Jedni mądrzy, drudzy mądrzy inaczej.

Stać nas.  Jesteśmy przecież potęgą.

Szkoda gadać.

Zbyszek Stefański

cdn.