Gorący news

Zapraszamy na zakupy do sklepu stacjonarnego i internetowego www.ustefiego.pl

 

<

Krzysztof Piwowarski pisze

Trenerze – ADHD – to nic strasznego!!!

W każdej populacji, jest około 5% do 8% osób (dzieci) u których stwierdza się nadpobudliwość ruchową. Wiele osób twierdzi, że są one stracone dla sportu, i to jest największy błąd, bo to nieprawda. Znam osobiście paru zawodników którzy dzięki mądremu podejściu do tego problemu, przez rodziców i trenerów, doprowadzili nie tylko do poważnej redukcji symptomów, a w sferze sportowej do znaczących sukcesów nie tylko na poziomie regionalnym, ale i krajowym.

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest najpowszechniejszym zaburzeniem psychicznym okresu dzieciństwa. Główne objawy ADHD to zaburzenia koncentracji, uwagi oraz nadpobudliwość. Są one szczególnie dobrze widocznie podczas aktywności wymagającej dużej koncentracji i sporego wysiłku umysłowego. Chłopcy i dziewczęta cierpiące na ADHD różnią się od siebie, gdyż chłopcy są raczej nadpobudliwi ruchowo, a dziewczęta mają zaburzania uwagi. Zachowanie chłopców z ADHD często jest bardziej „wybuchowe”, przez co łatwiej je zauważyć dla opiekuna. Dziecko często cierpi na dysleksję lub dysortografię. Nasilenie tych objawów jest niewspółmierne do wieku i poziomu rozwoju.

Możliwe konsekwencje nieleczonej nadpobudliwości: wypadki (dzieci z ADHD znacznie częściej niż ich rówieśnicy trafiają do szpital z urazem głowy, częściej mają też wypadki rowerowe); uzależnienia; niższe wykształcenie; konflikty z prawem; wypadki samochodowe.

Stosowanie odpowiedniej terapii poprzez sport daje szansę na zmniejszenie objawów, a w niektórych przypadkach na skuteczne wyeliminowanie niektórych elementów występujących w ADHD.

Wykorzystanie kwalifikowanego szkolenia w tenisie stołowym w terapii leczenia objawów ADHD u dzieci (i dorosłych) i jednoczesnym prowadzeniem szkolenia sportowego, przynosi sukcesy terapeutyczne i sportowe. Tenis stołowy to wszechstronna dyscyplina sportowa, która buduje ogólną sprawność fizyczną, ale charakteryzuje się też złożonością techniczną. Główny nacisk położony jest na wyszkolenie techniczne oraz osiągnięcie takich parametrów psychicznych (zmysłów) jak: koncentracja, postrzeganie, przewidywanie, samodyscyplina, które w całości kształtują zawodnika. Cechy tenisa stołowego predestynują tę dyscyplinę jako jeden z czołowych sportów wskazanych w terapiach chorób neurologicznych mózgu czy zaburzeń psychoruchowych, w tym ADHD.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest zaś najpowszechniejszym zaburzeniem psychicznym okresu dzieciństwa. Choroba charakteryzuje się zaburzeniami koncentracji, nadmierną impulsywnością, nadruchliwością, zaburzeniami emocjonalnymi.

Włączenie dzieci (i dorosłych) ze wspomnianym zespołem w regularne szkolenie sportowe, dla wielu niedoświadczonych trenerów jest czymś niewyobrażalnym, wręcz wykluczającym z uprawiania sportu. Jest to wynik braku wiedzy trenerskiej, gdyż edukacja trenerska skupiona jest przede wszystkim na szkoleniu sportowym tzw. pełnosprawnych zawodnikach i zawodniczkach, a szkolenie trenerskie pomija takie strefy jak prowadzenie szkolenia sportowego osób z innymi parametrami psychofizycznymi. Pominięcie w edukacji trenerskiej takich obszarów jak ADHD czy Alzheimer jest niewykorzystaniem aspektów zdrowotnych tenisa stołowego.

Tenis stołowy pozwala włączyć dzieci wykluczone ze sportu ze względu na swoje schorzenie w nurt sportu i społecznej akceptacji. Osoby z nadpobudliwością psychoruchową z deficytem koncentracji, są nad wyraz super sprawne, którym warto pomóc.

Przedstawiam zestaw najprostszych ćwiczeń które ułatwiają szkolenie z tym schorzeniem:

  • wszystkie ćwiczenia motoryczne muszą być tak zorganizowane by były zarazem ćwiczeniami z koncentracji. Np. krótkie biegi sprinterskie zakończone rzutem do celu, lub bieg po kopercie wraz z pokonywaniem przeszkód, itp.;
  • ćwiczenia techniki gry, tu jesteśmy skupieni przede wszystkim na maksymalizacji koncentracji, tą będziemy kształtować, poprzez wymuszanie wyboru, np. biała piłeczka topspin, żółta półwolej, można włączyć następny kolor, ale nie nadmiernie. Wymuszanie wyboru, to redukcja deficytu koncentracji. W początkowym etapie musimy położyć nacisk na wzrok, gdyż to oczy dokonują wyboru. Technika prawidłowości ruchu, ustawienia przy stole, przemieszczania się, to następne etapy, gdzie koncentracja wchodzi na wyższy etap wiązania uderzenia, ruchu, z kwestią wyboru.
  • gra na wiele piłek to doskonałe ćwiczenie w początkowej fazie redukcji deficytu koncentracji, trzeba pamiętać, że w początkowej fazie ćwiczeń szybkość ćwiczenia musi być dopasowana do umiejętności zawodnika, zawodniczki.
  • trener musi być skupiony na ćwiczącym, i nie może angażować się na innych trenujących, gdyż to on skupia uwagę. Wszystkie reakcje trenera dotyczące ćwiczenia, powinny być pozytywne, jeżeli są błędy u zawodnika, to raczej je przemilczamy, głośno wyrażamy aprobatę po każdym dobrym zagraniu.
  • maksymalna liczba zawodników, zawodniczek z „ADHD” to 3, gdyż jeden trener jest w stanie skupić uwagę i nadzorować na tylu właśnie ćwiczących, a właściwe ustawienie zadań podnosi jakość treningu.

Oczywiście są to najprostsze ćwiczenia, identyczne jak dla pozostałych zawodników i zawodniczek, które nie są dotknięte tą przypadłością, różnica polega na tym, że musimy bardzo, bardzo, skoncentrować swoją uwagę na tych ćwiczących, pozytywnie reagować na każde dobre zagranie. Po roku dostrzeżemy istotne zmiany, w wyszkoleniu sportowym, ale także i w poprawie edukacji, czy zachowaniu.

To tylko drobne sugestie dla prowadzenie szkolenia zawodniczek i zawodników dotkniętych ADHD, i tak naprawdę od jakości waszej pracy, od siły zaangażowania, zrozumienia problemu, zależy czy osiągnięcie sukces nie tylko sportowy, ale i terapeutyczny.

Już niedługo jak ćwiczyć z osobami cierpiącymi na Alzheimera, demencję starczą, lub inny problemami neurologicznymi mózgu (nie dotyczy uszkodzeń fizycznych tego organu)., by przeniosło korzyści dla cierpiących.

Będąc parę lat temu w NY, cierpiałem, że nie udało mi się zobaczyć w Nowojorskim Muzeum Historii Naturalnej wystawy poświęconej MÓZGOWI. Jednym z głównych aspektów tej wystawy był TENIS STOŁOWY i jego znaczeniu dla BRAIN, jednak udało mi się odbyć arcy ciekawą rozmowę z Wendy Suzuki (Dr. Wendy A. Suzuki is a Professor of Neural Science and Psychology in the Center for Neural Science at New York University.), ale o tym innym razem.

HEALTHY BRAIN, HAPPY LIFE – zdrowy mózg, szczęśliwe życie i to starajmy się zapewnić naszym wychowankom.

Krzysztof Piwowarski pisze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

NEWSLETTER

Zapisz się do newslettera i bądź zawsze na bieżąco

O nas

Portal www.time-out.pl powstał w głowie 2 osób Zbyszka Stefańskiego i Rafała Kurowskiego. Nie udało mi się ustalić dokładnej daty rozpoczęcia naszej działalności. ale po kolei....
Czytaj więcej

Na skróty

Facebook

Znajdź nas na Facebooku