Trzeci muszkieter polskiego tenisa stołowego

Rzecz o Stefanie Dryszelu. Obok Andrzeja Grubby i Leszka Kucharskiego, Stefan Dryszel z dorobkiem 25 medali w mistrzostwach Polski, należy do medalowej awangardy tenisa stołowego w Polsce.
Z reprezentacją Polski dwukrotnie wygrał Superligę i zdobywał medale w MŚ i ME.

z cyklu: historia tenisa stołowego

Plebiscyt zdecydował, że tenisistą stołowym 70-lecia Śląskiego Związku Tenisa Stołowego, został Stefan Dryszel.

Był zawodnikiem AZS Gliwice, wielokrotnym medalistą Mistrzostw Śląska, Mistrzostw Polski, medalistą Mistrzostw Świata i Europy.        

Toczył wspaniałe, porywające kibiców pojedynki w Superlidze Europejskiej – I miejsce w  

 1985/86r i ’86/87r, w składzie z Jolantą Szatko, Andrzejem Grubbą i Leszkiem Kucharskim.

 A te osiągnięcia i wydarzenia sportowe, były zasłużenie pomostem do 12-letniej opieki

 trenerskiej nad reprezentacją Polski seniorów.

 Zanim to nastąpiło, pierwsze kroki przy stole pingpongowym stawiał mając 9 lat.

W świetlicy “Ruchu” w Stanicy k/Gliwic – tam pracowała mama Stefka – ze starszym bratem i kolegami chodził poodbijać.

 Pierwsza rakietka, pierwsze spotkania klubowe i wtedy jego talent dostrzegł działacz

 gliwickiego tenisa stołowego – Mieczysław Pięta.

 Trenując w Gliwicach, podstaw techniki nauczał go nieżyjący już trener AZS’u – Kornel

 Kubaczka.

Zmiany te nie mogły nie wpłynąć na rozwój jego talentu.

 Po dwóch latach solidnego treningu, w wieku 14 lat zostaje Mistrzem Polski Młodzików, a w 1975 roku Mistrzem Polski Juniorów.

 Lata 80’te przyniosły dla AZS Gliwice, dziewiąty tytuł Drużynowego Mistrza Polski, a

 czwarty z rzędu składowi (Stefan Dryszel, Norbert Mnich, Piotr Molenda, Mirosław

 Pierończyk, Jarosław Kołodziejczyk – trener Wojciech Waldowski).

 Jednak, sportowej kariery nigdy mu się nie udało dopełnić indywidualnym tytułem mistrza

 Polski seniorów.

 Taki to był czas, że granica tego była nieprzekraczalna.

Z Andrzejem Grubbą ciężko było wygrać.

Wyniki zawodnicze

 Indywidualne Mistrzostwa Polski

 1982, 83, 84 – srebrny medal

 1977, 85, 88 – brązowy medal

 Mistrzostwa Polski, gra podwójna mężczyzn

 Z Andrzejem Jakubowiczem (1982) i Piotrem Molendą (1985) – złoty medal.

 Z Witoldem Woźnicą (1979) i Piotrem Molendą (1987, 88) – srebrny medal.

 Z Andrzejem Jakubowiczem (1980), Leszkiem Kucharskim (1976) i Piotrem

 Molendą (1983) – brązowy medal.

 Mistrzostwa Polski, gra mieszana

 Z Małgorzatą Urbańską (1981) i Jolantą Szatko (1983) – złoty medal.

 Z Weroniką Sikorą (1978), Jolantą Szatko (1984) i Katarzyną Calińską (1986)

 – srebrny medal. 

 Z Katarzyną Calińską (1985, 87) – brązowy medal

 W latach 80’tych, nastąpił w Polsce również swoisty boom tenisa stołowego i pasmo sukcesów w międzynarodowych zawodach, a Stefan Dryszel był z pewnością jedną z sił poruszających te zjawiska.

 1985 Mistrzostwa Świata – Goeteborg (Szwecja) brązowy medal w drużynie z

 Andrzejem Grubbą, Leszkiem Kucharskim, Piotrem Molendą i Andrzejem Jakubowiczem.

 1984 Mistrzostwa Europy – Moskwa, srebrny medal w drużynie.

 1986 Mistrzostwa Europy – Praga, srebrny medal w drużynie.

Po 1987 roku, wyjeżdża na sportowe wojaże do klubów Francji i Niemiec.

Pewnie w każdym zawodowcu dojrzewa myśl konfrontacji z zagraniczną rzeczywistością tenisa stołowego.

 Doświadczenie trwające 8 lat, okazało się pożytecznym stażem.

Po pozwoliło PZTS ‚owi ujmować to, jako zjawisko pożądane dla kompetentnej pracy trenerskiej i w 1996 roku Stefan Dryszel otrzymał nominację na selekcjonera kadry narodowej seniorów.

Sukcesy trenerskie?

Objaśnijmy rzecz przykładami. Mistrzostwa Europy: 

 1998 Eindhoven, srebro (Lucjan Błaszczyk, Tomasz Krzeszewski, Piotr Skierski, Michał

 Dziubański, Marcin Kusiński – turniej drużynowy), 2002 Zagrzeb, Lucjan Błaszczyk, Tomasz Krzeszewski (gra podwójna) srebro, 2007 Belgrad, srebro Lucjan Błaszczyk (gra podwójna z reprezentantem Chorwacji Tan Ruiwu), 2000 Brema, brąz (Lucjan Błaszczyk, Tomasz Krzeszewski, Michał Dziubański, Marcin Kusiński – turniej drużynowy), 2003 Courmayeur, brąz Lucjan Błaszczyk (gra mieszana, z Rumunką Otilią Badescu), 2007 Belgrad, brąz (Lucjan Błaszczyk, Daniel Górak, Bartosz Such, Jakub Kosowski, Paweł Chmiel).

W tym roku kończy 52 lata, pracuje jako ekspert doradztwa sprzętowego w Aga Sport w

Gliwicach i jest trenerem pierwszoligowego Polsportu Bielsko-Biała (więcej informacji na temat Bielsko-Bialskiego klubu znaleźć można na stronie BISTS.pl – przyp. red.).

 Gdy spojrzymy w metrykę dokonań, można przypuszczać, że ta wybitna osobowość sportowa nie powiedziała ostatniego słowa w ważnych sprawach dla rozwoju naszej ukochanej dyscypliny.

A może wkroczenie we współczesną rzeczywistość gliwickiego tenisa stołowego, z pokładami bogatych doświadczeń i siły, spowoduje boom nawiązujący do najświetniejszych kart historii?

*Autorem tekstu jest pan Andrzej Krypel