Przed 20-30 laty do czynienia stałych postępów wystarczała ( bądź musiała wystarczać ) jednolita, stała grupa treningowa. Zawodnicy pokolenia Grubby, Kucharskiego, Panskiego, Orlowskiego, Waldnera, Perssona trenowali w swoich własnych, dosyć hermetycznych składach.
Z czasem, w skutek otwierania się granic, coraz częstszych kontaktów z zawodnikami z Chin, Korei, Japonii umiejętność grania na różne style gry stawała się coraz ważniejsza. Szczególnie było to widać w dwóch elementach gry, a mianowicie w serwie i odbiorze serwu.
Od tego czasu datuje się dynamiczna zmiana akcentów treningowych. Serw i odbiór w treningu nabrały priorytetowego znaczenia. Tej zmianie na pewno przysłużyły się też i inne czynniki. A do takich na pewno należy efekt gry na świeżym kleju – gdzie piłce można nadać bardzo dużo rotacji, przez co utrudnia sie przeciwnikowi skuteczny odbiór serwu.
Te dwa w/w, jakże ważne elementy wyszkolenia technicznego, zdominowały w ostatnim czasie akcenty treningowe, a w efekcie obraz gry współczesnego pingponga.
Dzisiejszy tenis stołowy oparty jest na dwóch podstawowych kanonach:
1. zaserwuj tak, byś zdobył punkt
2. odbierz serw tak, by przeciwnik nie zaatakował, przejmij inicjatywę i zdobądź punkt
I tu dochodzimy do sedna sprawy. Aby te dwa warunki zostały spełnione potrzeba zróżnicowanej grupy treningowej, w której każdy z zawodników ma swój indywidualny sposób grania, w taki, a nie inny sposób serwuje, stosuje przy odbiorze takie, a nie inne rotacje i techniki. W specyficzny tylko dla siebie sposób zaczyna i kończy akcje.
Wszystko to powoduje, że dany zawodnik zwiększa swoje doświadczenie, ogrywa się na inny sposób grania. Zmuszany też jest do stosowania niekonwencjonalnych technik w grze na punkty. Musi się stale wykazywać umiejętnością szybkiego przestawienia się i dostosowania do zmieniających się warunków gry z różnymi przeciwnikami. I to w krótkim czasie. Innej taktyki i umiejętności technicznych potrzeba do gry z obrońcą, a zupełnie czegoś innego wymaga gra z zawodnikiem atakującym. Jest to szczególnie ważne w meczach ligowych, czy rozgrywkach drużynowych.
Często zastanawiamy się dlaczego ten, czy inny zawodnik po wspaniałym okresie szybkiego przebiegu kariery raptownie przestaje się rozwijać. Często się wtedy okazuje, że trenuje na co dzień z tymi samymi zawodnikami, ma za mało gier z silnymi przeciwnikami, a rodzima liga jest za słaba. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo czegoś takiego warto zadbać o następujące sprawy:
1. mocną, zróżnicowaną stylowo grupę treningową, a szczególnie ważną rolę powinien odgrywać obrońca
2. silną ligę
3. dużą liczbę startów międzynarodowych
4. udział w dużej ilości turniejów i zawodów nie objętych kalendarzem centralnym
5. udział w obozach treningowych – najlepiej międzynarodowych.
Portal www.time-out.pl powstał w głowie 2 osób Zbyszka Stefańskiego i Rafała Kurowskiego. Nie udało mi się ustalić dokładnej daty rozpoczęcia naszej działalności. ale po kolei....
Czytaj więcej
Dodaj komentarz