Tożsamość

W piątek wieczorem wsłuchiwałem się po raz kolejny w komentarz Tomka Redzimskiego.

Tym razem było to przy okazji meczu półfinałowego Ligi mistrzów pomiędzy 2 niemieckimi drużynami.

I po raz kolejny miałem problemy, czy komentuje mecz Tomasz Redzimski, czy Jurek Grycan…

Ten sam tembr głosu, tempo mówienia, akcent, sformułowania.

Nie wiem, czy to dobrze, czy źle.

Sam komentarz jak dla mnie ciekawy, fachowy, przemyślany.

Widać i czuć w nim pasję, fascynację i znaczenie tenisa stołowego w życiu komentatora.

Oczywiście nie ze wszystkim się zgadzam.

Komentarz typu, że piłka po kancie, czy po siatce to brak precyzji jak dla mnie nie trafiony.

Osobiście uważam, że specyfika gry w tenisa stołowego –  gdzie jest bardzo mało czasu na reakcję – siłą rzeczy często wyklucza możliwość precyzyjnej gry.

Gdy do tego dodać, że zawodnicy grają coraz mocniej i z reguły robią to o wiele bliżej stołu niż 10-20 lat temy wnioski narzucają się same.

Ale można oczywiście rozmawiać w twórczej dyskusji.

Jednak w tym wszystkim pan szanowny komentator powinien szukać własnej tożsamości i próbować tworzyć coś własnego, indywidualnego.

Każdy jest z nas inny, na swój sposób w jednych sprawach lepszy, a w innych gorszy.

Sztuką jest wybrać od innych to, co lepsze przy jednoczesnym zachowaniu własnych, indywidualnych (niepowtarzalnych) przymiotach.

Jurek Grycan wbrew pozorom to bardzo charyzmatyczna postać, czego swego czasu doświadczyłem.

Potrafi przytłoczyć i zdominować.

Choć tak na marginesie, żeby świat był pełny tylko takich dominantów.

Jednak i w jego otoczeniu proponuję szukać własnej tożsamosci i wartości dodanej.

Będzie to na pewno z korzyścią dla wszystkich – łącznie z Jurkiem.

Ps.

Nie tylko Chiny…

Boll też czegos dokonał.

Zbyszek Stefański

cdn…